Αμπατζή Άννα

«Πάρε τη λέξη μου, δώσε μου το χέρι σου». Η αφήγηση μιας ιστορίας φέρνει την εγγύτητα, την ανακούφιση μέσα από το μοίρασμα, τη ζεστασιά, τον προβληματισμό. Ίσως τις πιο λαμπρές ιδέες κι εν τέλει τη βαθύτερη γνωριμία με τον εαυτό μας μέσα από τους άλλους. Καθ’ αυτόν τον τρόπο, οι αφηγητές μας συνιστούν τη συντροφιά στο ταξίδι. Στο ταξίδι σε ένα πέλαγος ανοικτό, χωρίς να γνωρίζουμε τον καιρό, δίχως χάρτη. Ο θεσμός του Istorima στέκεται ως αρωγός στη συλλογή τέτοιων διηγήσεων και ιστοριών, παλαιών και σύγχρονων κι από ένα μεγάλο εύρος θεμάτων. «Με την ηχώ των αναμνήσεων σαν κανοκιάλια που τα κρατώ στα μάτια μου και βλέπω». Ζω και κινούμαι σε δύο νησάκια της άγονης γραμμής, τη Σχοινούσα και την Ανάφη. Ένα τόσο μεγάλο άνοιγμα του διαβήτη μου επέτρεψε να έρθω κοντά στις παραδόσεις και των δύο αυτών νησιών. Μου έδωσε την ευκαιρία να μεταφερθώ νοερά σε μικρά και δύσβατα μποστάνια. Να πλεύσω σε γαλανά νερά παρέα με πρόσχαρους ανθρώπους.