Κωστίδου Φανή

Η γοητεία του ανείπωτου, της ατομικής εμπειρίας, των πολύχρωμων ραψωδιών της μνήμης με τοποθεσία σε αναστήματα σκυφτά ή περήφανα με ώθησε να ενταχθώ στο Istorima. Φωνές βραχνές, μελωδικές, υψίτονες, τρεμάμενες, σίγουρες, επώνυμες, ανώνυμες, ίσως για πρώτη φορά δυνατές! Βιώματα από τότε κι εκείνον τον καιρό ή προχθές το βράδυ, σε αυτόν εδώ τον δρόμο ή λίγο παρακάτω, δίπλα σε εκείνη και απέναντι από αυτόν, σε χώρο και χρόνο δικό μου: «Εγώ, έτσι ένιωσα!», «Εγώ, αυτό θυμάμαι!». Κληρονομία αυτού του διαστήματος, έντονα φορτισμένες αναμνήσεις από αφηγήτριες και αφηγητές μαζί με την προσπάθεια μιας ομάδας για την δικαίωση του α’ ενικού και κυρίως ένα ολόδικό μου αφήγημα, θρέμμα ιστοριών στις οποίες είχα την τιμή να πατήσω το REC.