Χατζηκυριάκου Αναστασία

Με το Ιstorima επαναπροσδιορίστηκε το εγώ μου. Εκεί στους χώρους συνάντησης με τους αφηγητές, εκεί που οι φωνές τρεμάμενες ή ζωηρές έδιναν πνοή στις αναμνήσεις, εκεί που το συναίσθημα κυρίευε την ατμόσφαιρα, εκεί που τα δακρυσμένα μάτια εξέπεμπαν τόσα μηνύματα, εκεί που η συγκίνηση γινόταν χαμόγελο και μια μεγάλη αγκαλιά. Σε κάθε πόρτα που άνοιγε, σε κάθε ψυχή που κατέθετε. Εκεί που έγινα μάρτυρας. Εκεί που οι φραγμοί επικοινωνίας έσπαγαν γιατί μια δυνατή ορμή κατηύθυνε την εξέλιξη. Όλοι οι αφηγητές μου, μου έδωσαν την σπουδαία ευκαιρία να γεννηθώ ξανά και εγώ μαζί με τις ιστορίες τους και να λάβω έναν ρόλο σε αυτές. Θαυμασμός, συγκίνηση και αγάπη είναι η δική μου κατακλείδα στην μεγάλη ιστορία που συνθέσαμε όλοι μαζί και στο υπέροχο συνονθύλευμα αφηγήσεων που καταγράψαμε με φωνές ηχηρές. Η καταγραφή ξεκίνησε για όλους εκείνους που μόχθησαν για να τα καταφέρουν, που πάλεψαν με ανυπέρβλητες δυσκολίες, που βάδισαν παρά τους κινδύνους που ελλόχευαν, που έγιναν μάρτυρες σε τραγωδίες, σε γεγονότα που τους άλλαξαν την ζωή, για εκείνους που στάθηκαν ακέραιοι στα αλλεπάλληλα χτυπήματα και συνέπραξαν στην προσπάθεια κινητοποίησης και αποφυγής αυτών. Αφιερώνω την έρευνά μου στην μνήμη της Γαρυφαλλιάς Ψαρράκου που δολοφονήθηκε στην Φολέγανδρο από τον σύντροφό της και κατατάσσεται στην πέμπτη θέση των γυναικοκτονιών του 2021. Οι καταθέσεις των εν ζωή μαρτύρων, να εξυμνούν και όσων οι φωνές χάθηκαν.