Μητσικώστα Μάρθα

Μέσα από την εμπειρία μου στο Istorima έμαθα ότι κάθε άνθρωπος έχει μια δική του μοναδική ιστορία. Αυτό που δε θα ξεχάσω είναι τα αυθόρμητα χαμόγελα αμέσως μετά το πάτημα του κουμπιού στο μαγνητοφωνάκι, δύο χαμόγελα, ένα ανυπόμονο στην αρχή και ένα τρυφερό, ζεστό στο τέλος. Βιώματα όμορφα, εμπειρίες τραυματικές, χρόνια δύσκολα, προβλήματα υγείας, σχολικές εμπειρίες, τέχνη, έρωτας, καταπίεση, όλα οδηγούσαν σε αυτό το χαμόγελο που άφηνε σε εμένα και στους ανθρώπους που μου μίλησαν την αίσθηση του "Εμείς τώρα μοιραστήκαμε κάτι". Αυτό είναι το μεγάλο μου δώρο, η ομορφιά του να μοιράζεται κανείς το βίωμα του. Ξέρω πώς πλέον με τους αφηγητές που με εμπιστεύτηκαν μας δένει ένα χαμόγελο ξεχωριστό και μοναδικό, όπως ακριβώς ήταν και οι ιστορίες τους. Ανυπομονώ να τους συναντήσω ξανά, να τους κοιτάξω στα μάτια, να μάθω αν μετά από καιρό αυτό το μοίρασμα άλλαξε κάτι μέσα τους, όπως άλλαξε σε εμένα.